Esta fin de semana, Catuxa coñeceu a neve. Tempo haberá para escreber longo e tendido sobre o tema. Polo momento, velaquí un avance a xeito de foto. Tedes máis na galería.
Comentarios
Anónimo ha dicho que…
Aproveito que estou "blogera" para facer un breve comentario sobre "Catuxa, a nena": Polo xeral tódolos pais consideran que os seus fillos son os mais bos e os mellores do mundo. Pero eu, dende aquí (que aínda que non son nai, son tía das que pensa que os seus sobriños son os mellores..), e despois de pasar 3 días coa pequena Catu, coa obxectividade que aún me queda, podo afirmar que é unha nena moi, moi,moi boa. Nin un "berrinche", nin unha "perrencha", nin un "choro" que durara mais dun segundo. Adaptouse perfectamente a todo: á casa, aos novos irmáns-compañeiros do asento de atrás do coche, incluso á comida do Xurés-Gerés... O único que non permite Catuxa é, (tomade nota) que tiredes do brazo dos seus pais de forma ameazante. Concluíndo, ¿dixen eu que ía ser breve????: Tres días en Entrimo cheos de "bolachas" e "aloumiños (¿dise así?)"....
Dado que son a nai da criatura, sería moi pretencioso pola miña parte dicir que, unha vez mais, coincido plenamente co comentario de Tuerca; pero, teño que aclarar, que con compañeiros de viaxe coma Carmen e Fernando da gusto estar en calquera lugar, e neste caso, no que ademais actuaban de anfitrions, ata incluiran na lista da compra os iogures e as bolachas preferidas do pai da cativa. Ai que ver que estades en todo. Un biquiño para os dous, (a ver si temos unha festa pronto, carallo!!!!).
Comentarios
Polo xeral tódolos pais consideran que os seus fillos son os mais bos e os mellores do mundo.
Pero eu, dende aquí (que aínda que non son nai, son tía das que pensa que os seus sobriños son os mellores..), e despois de pasar 3 días coa pequena Catu, coa obxectividade que aún me queda, podo afirmar que é unha nena moi, moi,moi boa.
Nin un "berrinche", nin unha "perrencha", nin un "choro" que durara mais dun segundo.
Adaptouse perfectamente a todo: á casa, aos novos irmáns-compañeiros do asento de atrás do coche, incluso á comida do Xurés-Gerés...
O único que non permite Catuxa é, (tomade nota) que tiredes do brazo dos seus pais de forma ameazante.
Concluíndo, ¿dixen eu que ía ser breve????:
Tres días en Entrimo cheos de "bolachas" e "aloumiños (¿dise así?)"....
Ai que ver que estades en todo.
Un biquiño para os dous, (a ver si temos unha festa pronto, carallo!!!!).