Uns días fóra

Levabamos case unha semana fóra da casa. Hoxe, tras unha boa chea de horas de viaxe - retrasos aéreos incluidos, como non - chegamos a Alvedro, onde agardaban Manu, Pili e Catuxa.

Foi abrirse a porta da sala de equipaxes, debuxarse o sorriso máis grande do mundo na faciana da cativa e saír coma un lóstrego cara aos nosos brazos. Desapareceunos todo o cansanzo.

Un anaco despois, chegamos a Monte Alto e o miñoco Paulocho, ao seu xeito, tamén amosou unha gran ledicia.

¡Que ben se está na casa cos teus!

(Por certo, ¿alguén adiviña onde estivemos?)