Almorzo
Por unha serie de cambios que ahora non veñen ao caso, desde esta semana os nenos van xuntos pola mañá coa súa nai a coller os buses do cole. Eu estiven fóra os primeiros días, pero xoves puiden encargarme de levar a Catuxa.
Ese día, xoves catro de marzo de 2010, deuse unha circunstancia histórica. Por primeira vez, os catro coincidimos almorzando nun día laborable. Foi unha sensación rara, pero agradabilísima: ás oito e media da mañá estabamos nenos e pais na cociña, charlando e bromeando todos xuntos (bueno, Paulo charlaba ao seu xeito), eu coa gravata, a nena co uniforme do cole.
Desde logo, un xeito inmellorable de comezar unha xornada de traballo, cos sorrisos dos nenos aínda fresquiños na memoria.
Ese día, xoves catro de marzo de 2010, deuse unha circunstancia histórica. Por primeira vez, os catro coincidimos almorzando nun día laborable. Foi unha sensación rara, pero agradabilísima: ás oito e media da mañá estabamos nenos e pais na cociña, charlando e bromeando todos xuntos (bueno, Paulo charlaba ao seu xeito), eu coa gravata, a nena co uniforme do cole.
Desde logo, un xeito inmellorable de comezar unha xornada de traballo, cos sorrisos dos nenos aínda fresquiños na memoria.
Comentarios